ə. yumruluq, yuvarlaqlıq
f. əlini döşünə qoyub birisinin qarşısında baş əymə; təzim
ə. əllə yazılan kitabın səkkiz səhifədən ibarət hissəsi
ə. 1) səma, göy; 2) m. ilahi; Allah
ə. 1) bir neçə pilləli oturacaq // müəllim və ya natiqin oturduğu yer; 2) taxt; 3) mərkəz; 4) ərşin altındakı göy təbəqəsi
ə. 1) təkrarlama, bir şeyin bir-birinin ardınca olması; 2) yüz min
ə. uşaq xəstəliyi
ə. yeyən-içən
KÜST(ÜVAN) f. pəhləvanların bellərinə bağladıqları ip
f. arsız, həyasız, sırtıq, üzlü
f. arsızcasına, həyasızcasına, sırtıqcasına
ə. günəşin tutulması
ə. «kəsr» c. 1) nöqsanlar, kəsirlər; 2) riyaziyyatda: kəsrlər
f. öldürən, öldürücü
f. olmüş, öldürülmüş
f. güləşmə
f. qısa, gödək
ə. 1) iri metal, qiymətli daş və s. parçası; 2) yığın; 3) əməkçi xalq, əhali
ə. kütləyə mənsub olan, geniş xalq kütləsinə aid olan
ə. «katib» c. katiblər
ə. «kitab» c. kitablar. Kütübi-səmaviyyə Allah tərəfindən nazil olunmuş kitablar
KÜ’US ə. «kə’s» c. kasalar, piyalələr
Q1 ə. ərəb əlifbasının 21-ci, fars və əski Azərbaycan əlifbalarının 24-cü hərfi; əbcəd hesabında 100 rəqəmini ifadə edir
QAB1 ə. 1) məsafə, ara; 2) uzunluq ölçüsü. Qabi-gövseyn bax qabü qövseyn (1-ci mənada). QAB2 ə. çərçivə
ə. meşə, orman
ə. 1) qəbul edən, alan; 2) mümkün ola bilən; mümkün; 3) istedadı olan, istedadlı. Qabili-ehtiram hörmətli, hörmətə layiq; qabili-e’tiraz etiraz edilmə
ə. mamaça
ə. gələn ay
ə. alverdə aldadan
ə. keçmiş, keçən (zaman)
ə. 1) tutan, alan; 2) sıxan; 3) mədəsi qəbiz olan, qarnı işləməyən
QABİZÜL’ƏRVAH ə. canalan (Əzrailin adlarından biri)
ə. 1) bir addımlığında olma, bir qarışlıq məsafədə; 2) Məhəmməd peyğəmbərin merac zamanı Allaha yayın ortası ilə ucları arasındakı məsafə qədər yaxın
ə. qüdrətli; bacarıqlı, bacaran. Qadiri-biçun bərabəri olmayan qüdrət sahibi (Allah nəzərdə tutulur)
ə. 1) Əbdülqadir Gilani tərəfindən əsası qoyulmuş dini məzhəb; 2) həmin məzhəbə mənsub olan adam
QAF1 ə. 1) ərəb, fars və əski Azərbaycan əlifbalarında hərfinin adı; 2) Quran surələrindən birinin ilk hərfi və həmin surənin adı
QAFA’ ə. bax qəfa’ (2-ci mənada)
QAFİL1 ə. 1) qayıdan, dönən; 2) qapayan, bağlayan. QAFİL2 ə. 1) qəflətdə olan, heç şeydən xəbəri olmayan; 2) diqqətsiz, etinasız
ə. və f. qafilcəsinə, diqqətsizliklə, ehtiyatsızcasına
ə. 1) birlikdə səfər edən atlılar və s. dəstəsi; karvan; 2) nümayişçilər dəstəsi
ə. və f. qafilə başçısı, karvanbaşı // dəstəbaşı
ə. günahları bağışlayan (Allah nəzərdə tutulur)
ə. şeirdə beytlərin və ya misraların son hərflərinin uyğun gəlməsi
ə. və f. 1) şerin məzmununa deyil, əsasən qafiyələrin düzülüşünə fikir verən adam; 2) m. pis şair
ə. və f. 1) qafiyə düzəldən, qafiyə uyduran; 2) m. pis şair
ə. və f. «qafiyə ölçən» 1) qafiyələrin düzgünlüyünü qiymətləndirə bilən, qafiyələri tənqid edə bilən; 2) m
ə. və f. «Qafdan Qafa qədər» 1) m. bütün yerlərdə, bütün ölkələrdə, hər yerdə; 2) m. başdan-başa, tamamilə
QAHİR(Ə) ə. 1) qəhr edən, cəbr edən; 2) məhv edən, yox edən; 3) üstün gələn; qalib; 4) dəf edən, rədd edən