сущ. 1. муьрхъ, хъим, пас; pas atmaq (basmaq, tutmaq) кил. paslanmaq; pas yemək муьрхъуь тӀуьн, муьрхъ кьуникди чӀур хьун; 2
Tam oxu »is. 1. Havada və suda oksidləşmə nəticəsində dəmirin üzərində əmələ gələn qırmızı-qonur nazik təbəqə; paxır, cəng
Tam oxu »1 I сущ. ржавчина: 1. красно-бурый налёт на поверхности железа, образующийся вследствие окисления его в воздухе и воде
Tam oxu »pasın açmağ: (Salyan, Yardımlı) bax paxırın açmağ. – Day bir-birü:zün pasın açmoun (Salyan)
Tam oxu »PAS Adətən üst-başı dəmir pası və yağdan çirklənmiş, paltarları yamaqlı olan fəhlələr yavaş-yavaş işə başlayır
Tam oxu »is. rouille f ; ~ı təmizləmək dérouiller vt ; ~ rəngli couleur f de rouille ; ~lı su eau f rouillée ; eau f couleur de rouille
Tam oxu »Farscadan alınma sözdür, bizdə tutuq kəlməsi işlədilib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »m 1) addım; à grands ~ cəld; à petits ~ yavaş-yavaş; à tous les ~ addımbaşı; 2) iz (ayağın), ləpir; 3) yeriş
Tam oxu »