[fars.] сущ. клас. 1. пияла, рюмка, такьа; 2. пер. чехир, шараб.
PEYMAN(Ə)1 f. əhd, iqrar, söz vermə. PEYMANƏ2 f. bax peyvanə. Peymanei-qəm qəm qədəhi, kədər piyaləsi
peymanə bax 1. piyalə; 2. çaxır
сущ. устар. 1. чаша, чара, кубок, бокал 2. перен. вино
əhd, and; əhd-peyman
is. [fars.] klas. 1. Qədəh, piyalə. Sındırma qəlbini peymanə kimi. M.Rahim. 2. məc. Çaxır, şərab mənasında