qonmaq
qonmaq
f. 1. Yuxarıdan, havadan enərək bir şey üzərində oturmaq, dayanmaq; enmək. Sərçələr söyüd ağacına qondular
Tam oxu »глаг. nəyə, haraya 1. садиться, сеть куда, на что (о птицах, насекомых). Quş budağa qondu птица села на ветку 2
Tam oxu »гл. 1. ацукьун (цавай эвичӀна, лув гана, фена са затӀунин винел акъвазун, мес. нуькӀ тарал, чӀиж цуькведал ва мс
Tam oxu »1. Bir yerdə qonaq qalmaq; qonaq olmaq. 2. Ordu qurmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Tam oxu »1. Cəld oturmaq, minmək. 2. Dastanda məskən samaq, yaşamaq mənasında da rast gəlinir. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Qoç Koroğlu qonar olsa yəhərə, Yağ
Tam oxu »