TƏRAVƏT

[ər.] сущ. 1. тазавал, цӀийивал, иервал, гуьзелвал; 2. михьивал, сафвал; 3. серинвал, михьивал (гьавадин); 4. сагъламвал, гумрагьвал, сагълам акунар (жегьил вахтунда); ** təravət vermək а) иервал гун, иер авун, гуьзеларун; б) дамах гун, иервал, гуьзелвал артухрун; təravətdən düşmək а) тазавал, цӀийивал, гуьзелвал амукь тавун; хъипи хьун, элчуьхун; б) кьуьзуь ва я азарлу хьуникди эвелан сагъламвал, гумрагьвал, гумрагь акунар амукь тавун, элчӀуьхун.