TALA
сущ. тала (тамун юкьва тарар авачир, кьецӀил, ачух чка).
is. Meşədə ağacsız, çılpaq yer, sahə; açıqlıq. Kiçikbəyim fındıq və yemişan kollarını əyərək otlaq bir talaya çıxdı
Tam oxu »сущ. 1. поляна (ровное пространство, небольшой луг на опушке или посреди леса, иногда покрытое кустарником)
Tam oxu »I (Zəngilan) böyürtkən. – Uşaxlar meşiyə tala yığma: getdilər II (Şərur) topa. – Qarpızı tərpətmə, tala dağılar
Tam oxu »Qaraqalpaq dilində “kurqan” (korğan) mənasında işlədilir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »TALA I is. Meşənin qırılmış və ya əkilmiş biçənək yeri. Nağılda gördüyüm cin-şeytan kimi; Talada çəyirtkə hoppanıb-düşər (Ağa Laçınlı)
Tam oxu »