сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера кӀанивал, масанвал.
нугь., кил. ГЬАВАЛАТ.
нар. алавал хас яз.
туьрк, шиир, сущ.; -ди, -да; яр, -йри, -йра 1) гуьрчег руш, гуьрчег дишегьли; Гьикьван чӀугван за ви гъамар, Чан эрзиман алагуьзли
прил. кӀани. Алагуьзли севдуьгуьм яр, ХупӀ масадаз гьат хьана хьи. Е. Э. Алагуьзли севдуьгуьм яр.
нугь., сущ.; кил. ЭЧӀЕЛ.
нугь., кил. АЛАКЪА.
сущ.; -ди, -да; ар, -ри, -ра алеррин кӀар.
нугъ., кил. АЛАДАРУН.
гл., -на, -из, -зава; -0 || -а, -мир, -ин, -рай; алагъар тавун, алагъар тахвун; алагъар хъийимир галчӀурун
фин глаголдин эмирдин форма. Кил. ФИН.
нар. ала яз, кӀанивал аваз.
аладар хьун вуж-вуч са патахъ ярх хьун. Ахваравай гададиз садлагьана поезд аладар хьайи хьтин ванер атана, А
гл., каузат; -да -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; аладар тавун, аладар тахвун; аладар хъийимир 1) ни вуч квелай нин куьн ятӀани тандивай чкал
гл., -на, -из, -зава; -рай; алад тахвун; туьретмиш хьун, арадиз атун. Вун нелай аладайди я икьван вагьши? Р
алажун глаголдин эмирдин форма. Кил. АЛАЖУН.
гл., -да, -на, -из, -зава; -а, -мир, -рай; алаж тавун, алаж тахвун, алаж хъийимир 1) ни вуж, вуч нин; куьн ятӀани хам хтӀунун
* алаз хьиз нар. кьадардилай са тӀимил гзаф хьиз. НикӀяй жедай тек кьве йисан бегьерди Гелир гуда виш манатдин алаз хьиз
алаз хьун глаголдин фад алатай вахтунин форма. Кил. АЛАЗ ХЬУН.
прил. гилан, исятдин Алай вахт халкь патал четинди я. ЛГ, 1992, 31. X. Алай аямда гзаф инсанар чпин намус, Эдеб, гьая - вири пулдихъ маса гуз гьазур
туьрк, сущ.; ~ди, -да; яр, -йри, -йра яшайишда, кӀвалахда са шумуд чеб-чпелай аслу туширвал ва я аслу тирвал арадиз гъидай гьал, къайда
сущ.; -или, -иле сад масадахъ галаз са квелди ятӀани алакъа тир гьал. Шиирдалди, гьелбетда, чайдин тариф авунни ва я синих авунни мумкин я, ина жемят
прил. алакъада авай. Чи халкадин дегь девирдилай амай хъсан адетар ава. Абурукай садни мелер я. Гзаф инсанрин куьмек герек тир кӀвалахар кьилиз ак
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, - илера алакъалу тир гьал. СтӀал Сулеймаца гъизвай гекъигунрикай ва образрикай рахун хьайитӀа, абур шаирдин хай
прил. алакъа авачир. # ~ пачагьлугъар, ~ вилаятар, ~ уьлквеяр.
сущ.; -или, -ше; илер, -илери, -илера алакъасуз гьал. # алакъасузвилин нетижа.
гл., каузат. ни вуж; -да, -на, -из, -зава; -а, -мир, -ин, -рай; алакьар тавун, алакьар тахвун, алакьар хъийимир ни вуж са гъихьтин ятӀани фикирдал г
нар. гьикӀ жедатӀа, гьакӀ Къаравулар ала гьар са затӀунал, Хуьзва абур алакьдайвал чпелай. Ж. Къаравулар ала гьар са затӀунал
гл.; -да, -на, -из, -зава; -0 || -а, -ин, -рай, -мир; алакь тавун || талакьун, алакь тахвун || тахлакьун, алакь хъийимир вуж са гьихьтин ятӀани фики
гл., нелай вуч; -на, -из, -зава; -рай; алакь тавун || талакьун, алакь тахвун нелай са вуч ятӀани кьилиз акъудиз хьун, бажармишиз хьун
З сущ.; -и, -а; -ар, -ри, -ра са гьихьтин ятӀани кар кьилиз акъуддай жуьрэт авай гьал. Вахъ алакьунар авайдахъ зун инанмиш я
кил. АЛЕМ.
нугъ., сущ.; нехиш, гишир.
* аламаз хьун 1) вуж-вуч нел-квел; са вуж-вуч ятӀани нел-квел ятӀани хьунухь, гьакъикъат яз давам хьун
нар. гъиляй-гъилиз пул тагана, бурж яз. Гана лугьуз шей аламаз, Ихьтин кардан бес, ярамаз. С. С. ГьажикӀа
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) инсан мягьтелардай агьвалат. Гьавадин аламатрихъ галазни ам таниш тир; адаз цифералди ва маса аламатралди марфар къу
сущ.; -йри, -йра са вуч ятӀани (хуьрек, векьерин кӀунтӀ) вахчурла, аламукьдайбур (гъвелер, кӀанер-пунар)
гл., вуж-вуч нел-квел; -да, на, -из, -зава; -а, -мир, -ин, аламукьрай; аламукь тавун, аламукь тахвун, аламукь хъийимир; вуж, вуч нел, квел са вуж, в
сущ.; -ре, -ра; -ер, -ери, -ера фольклорда: инсандин чан къачудайди. Эвера фад алапехърез Къачурай чан хъуьрез-хьуьрез
куьгь., сущ.; марфар гзаф къвадай чӀавуз рагъ тӀалабун патал жемятдикай хкядай махсус кас (къадим девирра)
Ӏ араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри. -ра 1) са вуч ятӀани расун патал, кьилиз акъудун патал ишлемишдай затӀ, шей
алатун глаголдин эмирдин форма. Кил. АЛАТУН.
алатун глаголдин аналитический формадин кьилин гаф: алат авун, алат тавун.. Кил. АЛАТУН.
прил. 1) кьилиз акъатна куьтягь хьайи, са мус ятӀани гьакъикъат яз хьайи. # ~ варз, ~ зулуз, ~ гад, ~ гатуз
алатун глаголдин причастидин форма. Кил. АЛАТУН.
кил. АЦАЛТНА.
гл., -да, -на, -из, -зава; -0 || -а, -мир, -ин, -рай; алат тавун, ахлатун, ахлатмир, алат тахвун, алат хъийимир 1) вуч нелай-квелай са куьн ятӀани
араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра гьайванриз набататрин ем. Эмина вун туна течиз, Авачир алафар гуз хуьз
алах хьун гл. са нин-куьн ятӀани винел патал чукӀун. Парлацан руьгь къарагънавай. Адаз гургурдай авахьзавай каф хьтин яд хьана Арчанан иервилел ала
гл., ни вуч нел-квел; -да, -на, -из, -зава; -0 || -а, -мир, -ин, -рай; алах тавун, алах тахвун, алах хъийимир тваррикай ибарат затӀ винел патал гьа