TOYUQ
сущ. 1. верч; // вечрен; toyuq əti вечрен як; toyuq hini верчерин демек; 2. зоол. верч (къушарин дишиди); qırqovul toyuğu ачкардин верч; ** toyuq bir qıçlıdır (ki, bir qıçlı) вечрехъ са кӀвач ава, лугьузвай гаф дуьз туштӀани гьадан винел акъваздай, вичин гаф гьуьжетдай, терс касдикай рахадамаз; toyuq kimi büzüşmək верч хьиз агаж хьун (мекьивиляй ва мс.); toyuq kimi (təki) hinə girmək верч хьиз къурал (демекдиз) хъфин, югъ няни хьайивал кӀвализ хъфин, рак-дакӀар кӀевна кӀвале ацукьун ва я ксун; toyuq ölsə bir çəngə tükdür, dəvə ölsə dərisi bir yükdür верч кьейитӀа са чангавай чӀар жеди, лавар кьейитӀа адан хам ваз пар жеди (чӀехи затӀни, гъвечӀи затӀ гекъигун манада); toyuq tara çıxanda (çıxan vaxt) верчер къурал хъфидай вахт(унда), нян(ихъ), ряден(ихъ), хуьшуьхъ; toyuq tardan düşəndə (düşən vaxt) верчер къуралай эвичӀдай вахтунда, гьава экуь жедай вахтунда, экуьнахъ фад; bişmiş toyuğun gülməyi gəlir (tutur) югур вечрез хъуьруьн къведа (манасуз затӀунин, гафунин гьакъинда).