sif. qui a un vice de prononciation ; excesivement pressé, -e
sif. qui a un vice de prononciation ; excesivement pressé, -e
прил. рах. 1. рикӀе затӀ авачир, рикӀ ахъа, дуьзена (мес. кьуьзек); 2. гаф-гафунив текъвер, сиви гаф такьар, гафар михьиз лугьуз тежер; 3
Tam oxu »TƏNTİK – SAKİT Müdirin meşəyə təntik gəlməyinin səbəbi Bağıra indi çatdı (İ.Məlikzadə); Yuxarı sakit qalxdı (S
Tam oxu »I прил. 1. косноязычный (неспособный чётко произносить слова) 2. излишне торопливый (о человеке) 3. делающий, исполняющий что-л
Tam oxu »sif. dan. 1. Sadədil, sadəlövh. Təntik qoca. 2. Ağzı söz tutmayan, sözləri aydın deyə bilməyən. [Əlləzoğlu] tövşüyə-tövşüyə papağı ilə tərini sildi, t
Tam oxu »