АБДАЛ

туьрк, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) акьулдиз кьери хесетринди. Абдал язух къведа. Са сеферда гьинай ятӀани Муг-Рагъиз са абдал акъатна. Гь. Къ. Четин бахт. 2) ягьсузди. Яншахриз, абдалриз гьар са югъ сувар я, Камаллу инсанриз суварни пар я. И. Ш. Кьудар. Шагьди Индиядай абдал Гъани хан кьиле аваз вичин абдалрин десте лезгийриз жаза гун патал рекье туна. М. М. Лезги тӀвар алатӀа. 3) къариба амалар квайди.

АББЕ
АБДАЛ

Digər lüğətlərdə