Ərəbcə məşğul, məşğələ sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
1. İ-lıq, i-şıq, i-sti sözləri göstərir ki, qədim kök i-dən ibarətdir. İşıltı sözü göstərir ki, kəlmə təqlidi sözdür
Моргать sözünü çox işlədirik, onun öz dilimizdə qarışılığı isə yada düşmür. Bu, işıqqırma kəlməsindən ibarətdir və dialektlərin bəzilərində işqırma ki
Gecələr işıq saçan həşərat növüdür. İşıq və böcək sözlərindən əmələ gəlib. Ötən günlərin üstünə; Nur saçır işıldaböcək
“Ulduzböcəyi”, “uç-uç” və s. də deyirlər. İşıq sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir, şərik, müştərək kimi sözlərlə eyni kökə malikdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə “naz” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
İy (izləmək) sözü ilə bağlıdır. “Avesta”da da işlədilib. Radlovda yıt sözü “iy” (запах) anlamında açıqlanıb, yıtçı kəlməsi “iybilən” demək olub
İkinci adı “qancıq məməsi”dir. Bu yara formaca qancıq məməsinə oxşadığı üçün belə adlanıb, qoltugun altında olur
Püş (tövlənin zir-zibili) yığılan yerə “tirislik”, peyin yerinə “tires” deyiblər. Çirk sözü də, ehtimal ki, buradandır
Kökü rusca “толкать” mənasını verən it feilidir. İtil söz də buradandır, qayıdış növdədir. -ələ şəkilçisi bir sıra feillərə qoşularaq hərəkətin intens
Ərəb mənşəlidir, töhfə sözü ilə eyni kökə malikdir. “Həsr etmək, hədiyyə” mənalarını əks etdirir. (Bəşir Əhmədov
Bu sifət “kəsmək” mənasını verən itmək (ötmək) feilindən əmələ gəlib. Əvvəlcə ötü kimi olub, sonra iti şəklinə düşüb, yitik, yiti formaları da mövcud
İtmək feilinin qayıdış növüdür. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir, müttəhim, töhmət sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Mənbələrdə igi sözü iy (веретено) kimi verilib, igil sözü isə “быть согнутым” formasında açıqlanıb. Deməli, iy “əyib üstünə dolayan” deməkdir
Bunu çöl zeytunu adlandırıblar. Çiçəyinin ətri əsasında adını yidə (yid –“iy” demək olub) qoyublar. Yıdan –“iyverən”, yıdlıq –“ətirli” mənalarında işl
İy və iynə sözlərinin mənası “yığmaq” olub, biri ipi üstünə dolayıb, onun kiçiltməsi olan iynə (əsli: yignə) zahirən iyə oxşadığına görə belə adlanı
1. Güman edirəm ki, söz iy (запах), irin (iyrin) sözləri ilə qohumdur. Başqa yozum: mənbələrdə xəstə sözünün sinonimi kimi ig sözü qeydə alınıb, iyrən
Roma imperiyası zamanı təqvim Ayın Yer kürəsi ətrafındakı hərəkətinin dövriliyinə əsaslanırdı. Hər yeni təqvim ayı Ay hilal olanda başlayır, yeni ilin
Ərəb dilində “əlavə etmək” mənasında işlədilir, farslarda əfzudən məsdəri var. İzafi kəlməsi ərəblərlə bağlıdır
Ərəbcə zövc, zövcə sözləri ilə bağlıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
yun. isos – bərabər, eyni
yun. isos – bərabər + yun. amplitudo – kəmiyyət
yun. isos – bərabər + yun. anemos – külək
yun. isos – bərabər + yun. anemos – qaydaya zidd
yun. isos – bərabər + yun. atmos – buxar
yun. isos – bərabər + yun. baros – ağırlıq
yun. isos – bərabər + yun. bathos – dərinlik
yun. isos – bərabər + yun. basis – əsas, özül
yun. isos – bərabər + yun. hypsos – yüksəklik
yun. isos – bərabər + yun. hyetos – yağış
yun. isos – bərabər + ər. – xətt
yun. isos – bərabər + yun. cheima – qış
yun. isos – bərabər + yun. chion – qar, qar örtüyü
yun. isos – bərabər + yun. chronos – vaxt, müddət
yun. isos – bərabər, eyni, oxşar + yun. klino – meyl edirəm
yun. isos – bərabər + yun. kosmos – qayda, düzən
yun. isos – bərabər + yun. krymos – soyuq
yun. isos – bərabər + yun. hals – duz
yun. isos – bərabər + yun. gonia – bucaq
yun. isos – bərabər, eyni + yun. grapho – yazıram
İzo yunanca “eyni” deməkdir. Morfizim, morfologiya sözü ilə qohumdur. “Forma” deməkdir. (Bəşir Əhmədov
yun. isos – bərabər + yun. nephos – bulud
yun. isos – bərabər + yun. pagos – buz
yun. isos – bərabər + yun. seistos – silkələnmə, tərpənmə
yun. isos – bərabər + yun. stasis – dayandığı yer, dayanacaq
yun. isos – bərabər + yun. theros – yay
yun. isos – bərabər + yun. termos – temperatur
yun. isos – bərabər + lat. velox – tez hərəkət edən