Ərəbcə “həsəd olunan” (məsud isə xoşbəxt) deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
“Dinin mahiyyəti” deməkdir, ərəb mənşəlidir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə hüzn (həzin) sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə məxrəc, xərc, xaric sözləri ilə eyni kökə malikdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir, cəm forması məxadim kimidir, “ağa” deməkdir. Məxdumqulu “Ağaqulu”dur. Ruhani şəxslərə də hörmət əlaməti olaraq “məxdum” deyiblər
Ərəbcə əxz (eləmək) sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə xərc, ixrac, məxaric, xaric sözləri ilə qohumdur. Ruslar ona riyazi anlamda “знаменатель” deyirlər
Ərəbcədir, əxz (etmək) sözü ilə qohumdur, “əldə etmək, götürmək” mənalarında işlədilir. (Bəşir Əhmədov
Ərəb mənşəlidir, katib, məktub, kitab sözləri ilə eyni kökə malikdir, “yazı” anlayışı ilə bağlıdır. Füzuli məktəbi kimi ifadələr школа sözünün tərcümə
Ərəbcə qəbir sözü ilə qohumdur, mavzoley sözünü əks etdirir. Tabut (гроб) və məqbərə (гробница) mənaca yaxın sözlərdir
Ərəbcə qəsd sözü ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir, “cazibəli” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir əsli məlaikədir, mələk sözünün cəmidir. “Elçi”mənasında işlədilir, “Allahın buyurduqlarını bəndəyə çatdıran” deməkdir
“Turşaşirin” (kəmşirin) deməkdir. Metis sözünün təhrifi ilə bağlı ola bilər. Metis ərəbcə “dönmə” deməkdir
Ərəbcədir, “şah” deməkdir. Məlikə isə şahın arvadına deyiblər. Deməli, Məlakə və Məlikə müxtəlif sözlərdir
Ərəbcədir, əlil sözü ilə kökdaşdır, “şikəst” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
ər. məlum – «bilinən», «bəlli olan» sözlərinin cəm halı
Ərəbcə lənət, ləin sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Qədim forması əmik kimi qeydə alınıb. Deməli, əmmək feili əsasında yaranıb. Əmcək şəklində də işlədilir
Ərəbcə mülk sözü ilə kökdaşdır, “başqasının mülkü olan”, “başqasının tabeliyində olan” deməkdir. (Bəşir Əhmədov
Ərəbcə əmr sözü ilə qohumdur, “əmri icra edən” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə nəf (qazanc, fayda)və mənfəət sözləri ilə qohumdur, mənası “fayda”dır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə məna sözü ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə nifrət sözü ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Türkmən dilində buna “qıstırğıc” deyirlər, qısmaq və sıxmaq sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə nəhs (bizdə nəs kimi işlədilir) sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
“Mənimkini özümə ver” deyirik. Sözün kökü mən əvəzliyidir. –im yiyəlik hal şəkilçisidir, -ki şəkilçiləşmiş əvəzlikdir
Mən əvəzliyi yiyəlik halda işlədilib, hal şəkilçisi öz funksiyasını itirib və -sə şəkilçisi mən-im sözünü feilə çevirib
“Hazır şeyə sahib olmaq”, “hazır şəkildə verilən biliyi, yadda saxlamaq və tətbiq etmək” deməkdir. Mən əvəzliyi, yiyəlik hal şəkilçisi (-im) və feil
Ərəbcə mənzərə, nəzər sözləri ilə qohumdur. “Nəzəri (diqqəti) cəlb edən”, “görünüş”, “surət” deməkdir
Ərəbcədir. 1. Dəniz heyvanlarından biridir. 2. Onun daşlaşmış əhəng çöküntüsündən hazırlanmış məmulatıdır (muncuq və s
Farscadır, mərd sözünün cəm formasıdır (“mərdlər” deməkdir). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Farsca mərdom (adam, kişi) və azar (əzab verən) sözlərindən əmələ gəlib, xəstəlik mənasını ifadə edir
Mərət qalmaq şəklində qərb dialektində işlədilir, mərət “dəhşətli, ölü” mənasında işlədilir. “Avesta”da mərəta, hind dilində mrəts formalarında mövcu
Fars dilindən keçib, bizdə onun yerinə siçanotu işlədilib. Mərg (морг) bir çox dillərdə işlədilir və “öldürmək” (ölmək) anlayışı ilə bağlıdır
Ərəbcə rəhm, rəhmət sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Yunan mənşəli sözdür, “daş” deməkdir (mramor da buradandır). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə “xoşa gələn”deməkdir, “razi” anlamında işlədilir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə səf (cərgə, düzülüş) sözü ilə qohumdur, bizdə arıc sözü işlədilib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir, mənası “başlanğıc” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə sual sözü ilə kökdaşdır. Misal (bu se hərfi ilə yazılır) sözü ilə eyni kökə malik deyil, əmsal sözü misal kəlməsinin cəmidir (misal və əmsal qo
Məsih (İsa peyğəmbər belə adlanır) sözü ilə qohumdur, sifətdir (“İsaya aid olan”, yəni “İsəvi” deməkdir)
Ərəbcə sakin, məskun, sükunət sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə sülh, islahat sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə “məsum Əli” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə israf, sərf, təsərrüfat sözləri ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə olan məzhəb sözünün qərb dialektlərində işlədilən formasıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Məst sözündəndir, “xumarlanan”, “sərxoş halda olan” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə “xoşbəxt” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə “xoşbəxt” deməkdir. Məsud sözü də buradandır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)