Söz işıq, ilıq, his,isinmək, ilğım kimi kəlmələrlə qohumdur. Türk dillərinin bəzilərində həmin sözlər yılıq və çılıq, yışıq (və ya cışıq) formaların
Bu, ərəbcə dəlil kəlməsi ilə kökdaşdır. “Faktlardan nəticə çıxarmaq” deməkdir. İstifadə və fayda, istismar və səmərə, istehlak və həlak, ifrat və tə
Ərəbcədən alınma sözdür, fayda kəlməsi ilə qohumdur, “faydalanmaq” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
“İstədiyim gül” deməkdir. Nadir hallarda qız adı kimi işlədilir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə qamət sözü ilə kökdaşdır, mənası “hərəkət yolu” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə müstəqil sözü ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
İsti hissəsi artikldır, qraz (qərzi) ərəbcə “borc” dur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə müstəntiq sözü ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
1. Bu söz mənbələrdə ısı ot kimi yazılıb. İsti və ot sözlərindən əmələ gəlib: “yandıran ot (bitki)” deməkdir
Ərəbcədir, rahat sözü ilə bağlıdır, “rahatlıq əldə etmək” deməkdir. Ərəb dilində istisalun məsdəri ilə bağlı olan isti hissəsi “приставка”ya uyğun gəl
Ərəbcə səmərə sözü ilə qohumdur. İsti hissəsi önlük yerində işlədilib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Bu söz aş (yemək) sözü ilə kökdaşdır. Qədimdə aş hər cür qida mənbəyinin adı olub. Bir sıra dillərdə (o cümlədən qot dilində iş və ehtiyac, yəni aş əl
Mənası belədir: işin necədir, gücün onu həll etməyə kifayət edirmi? Deməli, iş-güc işlə güc (imkan) arasındakı nisbəti bildirən sözdür
Qızartı, bozartı tipli sözlərin qəlibi üzrə əmələ gəlib. Deməli iş komponenti sifət olub ( -ar şəkilçili sifətlərdən feil düzəldib: ağ-ar-maq
Uşaq küvəcinin (горшок) qədim adıdır. İşəmək feilindən əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Мочагонный sözünün mənasını əks etdirir. İndi kalka yolu ilə “sidikqovucu” işlədirik. (Bəşir Əhmədov
Çiş sözü “sidik” deməkdir, ondan çişəmək əmələ gəlib, sonra işəmək formasını kəsb edib. İkinci və daha etibarlı yozum: şiş farsca “moça”dır, işəmək on
Farsca şikəst sözü ilə qohumdur (əsli şekəncə kimidir). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə məşğul, məşğələ sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
1. İ-lıq, i-şıq, i-sti sözləri göstərir ki, qədim kök i-dən ibarətdir. İşıltı sözü göstərir ki, kəlmə təqlidi sözdür
Моргать sözünü çox işlədirik, onun öz dilimizdə qarışılığı isə yada düşmür. Bu, işıqqırma kəlməsindən ibarətdir və dialektlərin bəzilərində işqırma ki
Gecələr işıq saçan həşərat növüdür. İşıq və böcək sözlərindən əmələ gəlib. Ötən günlərin üstünə; Nur saçır işıldaböcək
“Ulduzböcəyi”, “uç-uç” və s. də deyirlər. İşıq sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir, şərik, müştərək kimi sözlərlə eyni kökə malikdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə “naz” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
İy (izləmək) sözü ilə bağlıdır. “Avesta”da da işlədilib. Radlovda yıt sözü “iy” (запах) anlamında açıqlanıb, yıtçı kəlməsi “iybilən” demək olub
İkinci adı “qancıq məməsi”dir. Bu yara formaca qancıq məməsinə oxşadığı üçün belə adlanıb, qoltugun altında olur
Püş (tövlənin zir-zibili) yığılan yerə “tirislik”, peyin yerinə “tires” deyiblər. Çirk sözü də, ehtimal ki, buradandır
Kökü rusca “толкать” mənasını verən it feilidir. İtil söz də buradandır, qayıdış növdədir. -ələ şəkilçisi bir sıra feillərə qoşularaq hərəkətin intens
Ərəb mənşəlidir, töhfə sözü ilə eyni kökə malikdir. “Həsr etmək, hədiyyə” mənalarını əks etdirir. (Bəşir Əhmədov
Bu sifət “kəsmək” mənasını verən itmək (ötmək) feilindən əmələ gəlib. Əvvəlcə ötü kimi olub, sonra iti şəklinə düşüb, yitik, yiti formaları da mövcud
İtmək feilinin qayıdış növüdür. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir, müttəhim, töhmət sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Mənbələrdə igi sözü iy (веретено) kimi verilib, igil sözü isə “быть согнутым” formasında açıqlanıb. Deməli, iy “əyib üstünə dolayan” deməkdir
Bunu çöl zeytunu adlandırıblar. Çiçəyinin ətri əsasında adını yidə (yid –“iy” demək olub) qoyublar. Yıdan –“iyverən”, yıdlıq –“ətirli” mənalarında işl
İy və iynə sözlərinin mənası “yığmaq” olub, biri ipi üstünə dolayıb, onun kiçiltməsi olan iynə (əsli: yignə) zahirən iyə oxşadığına görə belə adlanı
1. Güman edirəm ki, söz iy (запах), irin (iyrin) sözləri ilə qohumdur. Başqa yozum: mənbələrdə xəstə sözünün sinonimi kimi ig sözü qeydə alınıb, iyrən
Roma imperiyası zamanı təqvim Ayın Yer kürəsi ətrafındakı hərəkətinin dövriliyinə əsaslanırdı. Hər yeni təqvim ayı Ay hilal olanda başlayır, yeni ilin
Ərəb dilində “əlavə etmək” mənasında işlədilir, farslarda əfzudən məsdəri var. İzafi kəlməsi ərəblərlə bağlıdır
Ərəbcə zövc, zövcə sözləri ilə bağlıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
yun. isos – bərabər, eyni
yun. isos – bərabər + yun. amplitudo – kəmiyyət
yun. isos – bərabər + yun. anemos – külək
yun. isos – bərabər + yun. anemos – qaydaya zidd
yun. isos – bərabər + yun. atmos – buxar
yun. isos – bərabər + yun. baros – ağırlıq
yun. isos – bərabər + yun. bathos – dərinlik
yun. isos – bərabər + yun. basis – əsas, özül
yun. isos – bərabər + yun. hypsos – yüksəklik
yun. isos – bərabər + yun. hyetos – yağış