[ər.] сущ. бала, бэла (1. татугайвал, бедбахтвал, мусибат, сед; 2. гъам, гъусса, дерт, азаб, азият); bəla çəkdirmək бала чӀугваз тун (гун), зулум авун
Полностью »I. i. 1. misfortune; trouble; ~ya düşmək to get* into trouble, to have* a misfortune; ~dan qurtarmaq to avoid a misfortune / trouble; Bəla bəla gətirə
Полностью »BƏLA – XOŞBƏXTLİK Kiçik bir xəta böyük bəlalar törədir (M.İbrahimov); Əfsus ki, yazıq Nurəddin üçün bu xoşbəxtlik çox çəkmədi (S
Полностью »I сущ. 1. беда, бедствие, несчастье, напасть 2. наказание, зло, бич. Bəlanın kökü корень зла, istilik bu diyyarın bəlasıdır жара – бич этих краёв 3
Полностью »is. 1) malheur m ; détresse f ; désastre m, calamité f ; fléau m ; mal m ; plaie f ; ~ya düşmək attirer (s’) un malheur ; avoir du malheur ; ~dan qurt
Полностью »is. [ər.] 1. Uğursuzluq, bədbəxtlik, müsibət, fəlakət, afət. Ona bəla üz verdi. – Bu nə bəladır ki, … dağlar və daşlar da quraqlıqdan od tutub yanır
Полностью »1. бич, бедствие, несчастье, невзгода, беда, кара, напасть; 2. перен. бедовый, шустрый;
Полностью »