bulanmaq
bulanmaq
гл. 1. рагъул хьун, кьалу хьун; su başdan bulanar. Ata. sözü яд вацlун кьиляй рагъул жеда; 3. кьацӀун, чиркин хьун, ктад хьун (мес
Tam oxu »I. f. 1. (maye) to become* / to grow* turbid; 2. (ürəyi) to feel* sick; Onun ürəyi bulanır He / She feels sick; 3
Tam oxu »BULANMAQ – AÇILMAQ Lakin ruzigar hələ tez-tez bulanırdı (M.İbrahimov); Göyün üzü açıldı. BULANMAQ – YAXŞILAŞMAQ Axşam yaxınlaşdıqca Həsən kişinin əhva
Tam oxu »BULANMAQ I f. Batmaq, kirlənmək, duruluğunu itirmək. Yaralı alqana boyanmış idim; Yıxılıb torpağa bulanmış idim (A
Tam oxu »1 глаг. 1. мутиться, замутиться, помутиться, мутнеть, помутнеть: 1) становиться, стать мутным. Su bulanır вода мутнеет 2) перен
Tam oxu »f. 1. Duruluğunu, saflığını, şəffaflığını, bərraqlığını itirmək. Arxın suyu bulandı. // Tutqunlaşmaq
Tam oxu »1. мутиться, становиться мутным, помутнеть; 2. пачкаться; 3. становиться тусклым, пасмурным;
Tam oxu »