burun
сущ. 1. нер, нар (нугъ.); əyri burun какур нер; // нерин; burun pərdəsi нерин перде; burun deşiyi нерин хел (тӀеквен); burun dəsmalı нерин ягълух; bur
Tam oxu »Bu sözün mənası mənbələrdə “qabaq” kimi açıqlanıb. Görünür, burun qab”ağa doğru çıxıntı” deməkdir, bu baxımdan bir sözü ilə qohumdur (qabaqdan gələn)
Tam oxu »I. i. 1. nose; burnunda danışmaq to speak* with a twang; burnunu bir yerə / işə soxmaq to poke / to thrust* one’s nose into smth
Tam oxu »BURUN I is. anat. İnsan və heyvanların üzündə iybilmə və tənəffüs orqanı. BURUN II is. coğr. Qurunun sivri bucaq şəklində dənizə, gölə və ya çaya uzan
Tam oxu »I сущ. 1. нос: 1) часть лица человека (морды у животных), орган обоняния. Burun arxası спинка носа, burun ucu кончик носа 2) передняя часть судна, лод
Tam oxu »1) is. nez m ; burnunda danışmaq parler du nez, nasiller vi ; düz ~ nez droit ; qırğı ~ nez aquilin ; fındıq ~ nez retroussé ; yekə ~ nez en pied de m
Tam oxu »is. 1. İnsan və heyvanın üzündə iybilmə və tənəffüs orqanı. Dik burun. Düz burun. Yastı burun. Burun pərdəsi (burun deşiklərinin arasındakı pərdə)
Tam oxu »