EŞİTMƏK
гл. 1. ван хьун; ван атун; атун (ван), хьун (ван); 2. яб акалун, яб гун, фикир гун; 3. хабардар хьун, хабар хьун, малум хьун, чир хьун; 4. гафуниз килигун, амал авун, чӀалаз килигун; // eşidər-eşitməz ван хьайивал, садлагьана, гьасятда.
f. 1. Hər hansı bir səsi qulaqla qavramaq, almaq, duymaq, mənimsəmək. Danışanların səsini eşitmək. O biri otaqdan səs eşitmək
Tam oxu »глаг. 1. слышать: 1) воспринимать слухом какие-л. звуки. Aydın eşidirəm слышу ясно 2) обладать слухом
Tam oxu »f. 1. to hear* (d.); səs (tıqqıltı, qışqırtı) ~ to hear* a voice (a knock, a shout); pis ~ to be* hard of hearing; Mən sizi eşidə bilmirəm I can’t hea
Tam oxu »1. EŞİTMƏK Zərnigar, qardaşının hirsli səsini eşitdi: “Beşaçılan! doldurub damın üstündə gözləyəcəyəm
Tam oxu »f. 1) entendre vi, entendre dire (səs, tıqqıltı, qışqırtı və s haqq.) ; ~ raisonner vt, bruire vt ; pis ~ avoir l’oreille dure ; Mən sizi eşidə bilmir
Tam oxu »Qulaq sözü ilə bərabər onun sinonimi kimi uş kəlməsi də mövcud olub (görünür, rus dilindəki ухо, farslardakı quş sözləri də bununla qohumdur)
Tam oxu »