i. desertion; ~ etmək to take* (to) fight; to be* a runaway
i. desertion; ~ etmək to take* (to) fight; to be* a runaway
сущ. фираривал, дезертирвал (аскервиляй катун ва я аскервиликай кьил къакъудун).
Tam oxu »is. désertion f ; fuite f ; évasion f ; ~ etmək déserter vt ; évader (s’) ; fuir vi
Tam oxu »сущ. дезертирство: 1. самовольное оставление военнослужащим воинской части с целью уклонения от военной службы 2
Tam oxu »Hərbi qulluqçunun xidmətdən üç aydan artıq müddətə hərbi hissədən və ya xidmət yerindən özbaşına getməsi və ya xidmət yerinə qayıtmaması (gəlməməsi),
Tam oxu »is. Əsgərlikdən qaçma və ya boyun qaçırma. [Ağagül nazirə:] İş tərsinə döndü, cənab nazir, yoldaşları qiy am qaldırıb Mustafanı qaçırtdılar və o gündə
Tam oxu »