Ərdəm qəlibi üzrə əmələ gəlib. Yeldəm kəlməsi də mövcud olub (bərk qaçan), yelbə variantında da işlədilib -dəm şəkilçisi təqribən “olan” mənalı söz yaradır: gün-dəm “gündəlikdə olan”, ərdəm “ərlik əlaməti olan”, yeldəm “qaçma əlamətini əks etdirən” və s. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)