[lat.] 1. tar. İnkvizisiya məhkəməsinin üzvü (bax inkvizisiya 1-ci mənada). 2. məc. Zalım, cəllad
сущ. инквизитор: 1. член суда инквизиции 2. перен. жестокий человек, мучитель
[lat.] 1. ист. инквизитор (инквизициядин суддин член); 2. пер. залум, жаллатӀ.