İRTİCA’1
ə. ümid etmə; ümid.
İRTİCA’2
ə. 1) təsirə cavab vermə, əks-müqavimət; 2) geri dönmə, dala qayıtma; 3) hər cür yeniliyi, tərəqqini boğmağa çalışan qara qüvvə(lər).
İRTİCA’1
ə. ümid etmə; ümid.
İRTİCA’2
ə. 1) təsirə cavab vermə, əks-müqavimət; 2) geri dönmə, dala qayıtma; 3) hər cür yeniliyi, tərəqqini boğmağa çalışan qara qüvvə(lər).
is. [ər.] Dövrü keçmiş hakim siniflərin ictimai tərəqqiyə qarşı siyasi, iqtisadi və ideoloji müqaviməti; cəmiyyətin inkişafına mane olan keçmiş köhnə
Полностью »I сущ. реакция (политика активного сопротивления общественному прогрессу). İrtica dövrü период реакции, amansız irtica беспощадная реакция, siyasi irt
Полностью »[ər.] сущ. иртижа, реакция (чпин девир алатнавай гьаким классри жемиятдин вилик финифиз къарши политикадин, экономикадин, идеологиядин рекьяй манийвал
Полностью »