İXTİYARİ

\[ər.\] прил. ихтияри, вичин ихтиярдалди (мураддалди, кӀанивилелди, хушуналди) тир, жедай; мажбури тушир.
İXTİYARAT
İXTİYARİLİK

Digər lüğətlərdə