KƏLİMƏK

“Təmizlə”, “qırxdır” anlamında işlədilir. Mənşəyi qaranlıqdır. Güman edirəm ki, keçəl sözü ilə qohumdur. Kəl sözünün “keçəl” mənası mövcud olub. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)