ə. 1) sarıma, sarıq; 2) bükmə; boğçanın və s. içinə qoyma
ə. çox danışan
ə. sarıyaraq, sarınmış halda
ə. «bükmə və yayma» klassik şeirdə sonrakı misralarda təyin, tamamlıq və xəbərlə tamamlanan sözlərin ilk misralarda işlədilməsi
ə. 1) söz, kəlmə; 2) deyiliş, tələffüz
ə. və f. və ə. kəlmə-kəlmə
ə. tək bir söz
ə. 1) hərfbəhərf , hərfən, eynən; 2) tam, tam mənasında
ə. 1) hərfi, eyni; 2) düz, əsil; 3) həqiqi, müstəqim, qeyri-məcası
f. təpik // şıllaq
ə. yerin altı ilə qazılmış keçid; lağım
LƏĞV1 ə. 1) boş söz, bihudə söz; 2) səhv, yanılma. LƏĞV2 aradan qaldırma, yox etmə
f. sürüşən
f. sürüşmüş
f. sürüşmə
ə. 1) birisinin xeyrinə, yaxşılığına; 2) onun üçün
ə. baxım, baxış, nöqteyi-nəzər
LƏHCƏ1 ə. 1) dil, danışıq; 2) dialekt; 3) danışıq üsulu, ifadə tərzi. LƏHCƏ2 ə. üz, çöhrə, sima
LƏH(Ə)D ə. qəbiristanlıqda ölü basdırılan quyu
ə. istilik, hərarət
ə. metalları yapışdırmaq üçün işlədilən qalay və s
ə. 1) ət; 2) meyvənin ləti
ə. 1) gözəl, ahəngdar səs; 2) nəğmə, ahəng, şərqi, təranə; 3) nitqdə: səhv, yanlışlıq. Ləhni-Davudi çox gözəl, ən lətif səs
ə. bax ləhvü ləb
LƏHVÜ LƏ’B ə. 1) oyun, əyləncə, oyun-oyuncaq; 2) eyş-işrətlə, əyyaşlıqla, narkomaniya ilə vaxt keçirmə
ə. 1) bir baxış, bir nəzər; 2) az vaxt; bir an
f. laxta
f. laxta-laxta, parça-parça
ə. 1) alçaq, zəlil; 2) xəsis, simic
ə. məlun, lənətlənmiş
ə. əsli hind. yüz min
ə. əxlaqsız qadın; fahişə
ə. birisinin əsil adından əlavə ona verilən ikinci ad; ayama
ə. bax ləqləqə (1-ci və 3-cü mənalarda)
ə. 1) leylək; 2) leyləyin çıxardığı səs; 3) m. boş laqqırtı; 4) bax ləqləqi
ə. boş söz, mənasız söz
ə. «ləqləqi» c. boş sözlər, laqqırtılar; t. lağlağı
LƏ’L ə. 1) al rəngli qiymətli daş; 2) qırmızı mürəkkəb; 3) m. al, qırmızı (şərab, gözəlin dodağı və s
LƏ’LA’ ə. 1) parlaq, parlayan; 2) cilalı, cilalanmış
LƏ’LFAM ə. və f. ləl rəngli; ləl kimi qırmızı
LƏ’LGUN ə. və f. ləl kimi; qıpqırmızı
LƏ’LPƏRVƏR ə. və f. ləl sevən, ləli çox istəyən
LƏM’(AN) ə. parlama, parıldama
LƏM’Ə ə. parıltı, parlaqlıq. Ləmei-səadət səadət partıltısı, xoşbəxtlik
ə. «ləmə» c. t. çox parıltı verən, çox parlayan
LƏM’ƏBAR ə. və f. parlayan, parlaq
LƏM’ƏFİŞAN ə. və f. parıltı yayan; parlayan
LƏM’ƏPAŞ ə. və f. parıltı səpələyən; parlayan