ə. ucuzlaşdırma, qiymətini aşağı salma
ə. geyin(dir)mə
ə. 1) kök, əsil; 2) damar; 3) nəsil, soy; 4) insan cinsi, insan növü
İRQÜNNİSA’ ə. oturaq siniri
ə. 1) ölən adam və ya qohumlardan qalan mülkə, mala və s. yiyələnmə; miras; 2) irs olaraq düşən mal, mülk; 3) valideynlərdən övlada və ya bir nəsildən
İRSA’ ə. sağlamlaş(dır)ma
ə. müşahidə
ə. göndərmə, yollama
ə. məktublaşma
ə. irs yolu ilə keçərək; valideynlərdən keçərək
ə. irsə aid olan, miras olan
ə. irsilik
ə. doğru yol göstərmə, doğru yola sövq etmə
ə. hürkmə
ə. titrəmə
ə. əlaqə, rabitə, bağlılıq; münasibət
İRTİCA’1 ə. ümid etmə; ümid. İRTİCA’2 ə. 1) təsirə cavab vermə, əks-müqavimət; 2) geri dönmə, dala qayıtma; 3) hər cür yeniliyi, tərəqqini boğmağa çal
ə. titrə(t) mə, sarsı(t)ma
ə. düşünmədən və bədahətən şeir söyləmə
ə. hazırlıqsız, bədahətən
ə. 1) dönmə, üz döndərmə; 2) dindən çıxma, dinə əks çıxma; mürtədlik
İRTİFA’ ə. 1) yüksəlmə, yuxarı çıxma; 2) tərəqqi etmə, inkişaf etmə; 3) yer üzündən və ya dəniz səthindən yüksəklik dərəcəsi, hündürlük
ə. yüksəkliyə görə, hündürlükdə
ə. faydalanma, mənfəət əldə etmə
ə. 1) köçmə, getmə; 2) m. ölüm, vəfat, keçinmə
ə. 1) qadağan olunmuş pis bir işi görmə; 2) rüşvət alma; rüşvətxorluq
İRTİQA’ ə. daha yüksəkliyə qalxma, yuxarı çıxma, ucalma
ə. 1) gözləmə; 2) rəqiblik, rəqabət
ə. suya baş vurma, suya cumma
ə. müşahidə etmə; təqib etmə
ə. rəsmli olma, şəkilli olma; rəsm çəkmə
ə. şübhələnmə, şübhə
İRTİZA’ ə. razılıq vermə, razı olma
İRVA’ ə. sulama, su vermə
ə. 1) namus, şərəf; 2) heysiyyət, mənlik; 3) ad-san, şöhrət; yaxşı ad
İRZA’1 ə. razı salma, könlünü alma. İRZA’2 ə. süd vermə; əmizdirmə
ə. irz-namus, qeyrət
ə. 1) rast gəlmə, yerini tapma; 2) doğru rəydə olma, düzgün fikir yürütmə; 3) çox münasib, çox gözəl; 4) düz nişan alma; sərrastlıq; 5) məqsədə nail o
İS’AD1 ə. yüksəl(t)mə, yuxarı çıx(ar)ma. İS’AD2 ə. xoşbəxt etmə, bəxtiyar etmə
İS’AF ə. başqasının tələb və istəyini yerinə yetirmə
ə. çat(dır)ma, yet(ir)mə
ə. sel kimi ax(ıt)ma
ə. 1) bağışlama; bəxşiş; 2) bəyənmə, seçmə
ə. 1) sübut etmə, təsdiq etmə; 2) dəlil, sübut. İsbati-vücud özünü təsdiqləmə; iştirak etmə
ə. fərman, sərəncam, əmr və s. vermə
ə. İsa peyğəmbərin dininə mənsub olan; xaçpərəst, xristian
ə. xaçpərəstlik, xristianlıq
ə. 1) işıldama, parıldama; 2) bir işi açma, aşkar etmə; 3) göstərmə; 4) bir işin nəticəsində meydana çıxma
ə. süngər
İSFƏND1 f. üzərlik. İSFƏND2 f. İran şəmsi təqviminin on ikinci ayı (20 fevral – 20 mart)