kökəlmək
kökəlmək
f. Yaxşı yemək, bəslənmək, qulluq edilmək nəticəsində kök hala gəlmək, ətə-cana gəlmək. Uşaq kökəlib
Tam oxu »глаг. 1. толстеть, потолстеть; полнеть, располнеть; тучнеть, потучнеть (становиться, стать толстым, полным, тучным) 2
Tam oxu »1. поправиться, разжиреть, растолстеть, пополнеть; 2. перен. обидеться, дуться, надуться;
Tam oxu »f. (piylənmək) to fatten; (ətlənmək) to put* on flesh / weight, to gain weight; to grow* plumper / stout
Tam oxu »гл. куьк хьун, як акьалтун, як кьун, якӀа-чӀарчӀе гьатун; // kefi kökəlmək кил. kef.
Tam oxu »KÖKƏLMƏK [Firəngiz:] Yamanca kökəlirsən, Muxtar.. (B.Bayramov); ƏTƏ-CANA GƏLMƏK Qayıdıb gələndə qız həm ətə-cana gəlmişdi, həm də o qədər utancaq olmu
Tam oxu »KÖKƏLMƏK – ARIQLAMAQ Bəlkə heç kökəlməyəcəyəm (S.S.Axundov); O, Kiçik bəy kök, dolğun bir adamdı, arıqlamaq üçün çox səy edirdi (S
Tam oxu »