f. 1. to fall* out (with), to quarrel (with); to rupture a (mutual) friendship, to take* umbrage (at); bir kəsdən ~ to take* umbrage at smb.; 2. (incimək) to feel* hurt, to take* umbrage (at); ◊ həyatdan ~ to be* disappointed in life; to become* a pessimist; dünyadan ~ to take* a gloomy view of worldly affairs
гл. 1. хъелун; хъел хьун; // бейкеф хьун, инжиклу хьун, рикӀ хун, хатур амукьун; 2. пер. руьгьдай аватун, нарази хьун, хъелун (мес
Tam oxu »f. vexer (se), offenser (s’), quereller (se) ; bir kəsdən ~ garder rancune contre qn ; quereller (se) avec qn
Tam oxu »İncimək mənasında işlədilir. Qədim mənalarından biri də gözləmək, istəmək, ummaq deməkdir. Küs sözü ilə yanaşı, küsə feili də olub (tıx və tıxa qəlib
Tam oxu »KÜSMƏK Gündə yüz al eyləyən qəlbiqaradan küsmüşəm (M.P.Vaqif); İNCİMƏK Neyləmişəm inciyibsən; Yenə ey gülbədən, məndən? (Q
Tam oxu »глаг. 1. обижаться, обидеться (быть в обиде на кого- л., не разговаривать с кем-л.). Dostundan küsmək обидеться на друга, qonşusundan küsmək обидеться
Tam oxu »f. 1. Hər hansı bir səbəbə görə birindən (adətən öz yaxın adamından) incimək, onunla danışmamaq, onu dindirməmək
Tam oxu »