memur
[ər.] сущ. клас. абад, абадан; // агьали авай, агьали яшамиш жезвай чка; // шегьер, посёлок.
Tam oxu »[ər.] куьгьн. 1. чиновник, девлетдин къуллугъчи (судда, полицияда ва мс.); 2. прил. са кар, къуллугъ кьилиз акъудун патал тайин са тапшуругъ къачунвай
Tam oxu »Ərəbcə əmr sözü ilə qohumdur, “əmri icra edən” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »MƏ’MUR1 ə. 1) əmr almış, bir iş tapşırılmış; 2) idarədə yazı işi ilə məşğul olan adam. MƏ’MUR2(Ə) ə. 1) abad; 2) şumlanmış, əkin üçün hazır olan; 3) ə
Tam oxu »I MƏMUR Qapıya çatmamış bu yoxsul insan; Tez kəndin məmuru çatdı dalından (M.Rahim); ÇİNOVNİK (köhn.) Birdən görərlər deyə; Gah baxır çinovnikə; gah d
Tam oxu »1 I сущ. чиновник: 1. государственный служащий. Dövlət məmurları государственные чиновники, xırda məmurlar мелкие чиновники 2
Tam oxu »[ər.] köhn. 1. is. Dövlət idarələrində (əsasən, məhkəmə, polis və s.) çalışan qulluqçu; dövlət xidmətçisi, çinovnik
Tam oxu »is. [ər.] klas. Abad, abadan. Qoy cahan elm ilə pürnur olsun; Vətən o sayədə məmur olsun. A.Səhhət. Qalmadı bərqərar bir xanə; Cümlə məmur oldu viranə
Tam oxu »