[lat.] 1. Qanuna salınmış; qayda, üsul. Hüquq normaları. // Hamı tərəfindən qəbul edilmiş adi, məcburi qayda, nizam
Tam oxu »1 сущ. норма: 1. узаконенное установление; обычный, общепринятый, обязательный порядок, состояние чего-л
Tam oxu »i. 1. norm; standard; əxlaq ~sı norm / standard of behaviour; hüquq ~ları legal regulations; beynəlxalq hüquq ~ları standards of international law; ~y
Tam oxu »is. norme f ; standard m ; mesure f ; ration f ; hüquq ~ları normes juridiques ; beynəlxalq hüquq ~ları normes du droit international ; hasilat ~sı no
Tam oxu »fərdin nitqində dil vasitələrinin qaydaya salınmış halda işlədilməsinin qəbulu norma adlanır.
Tam oxu »\ – 1. Günahlandırma və dəyərləndirmənin özünə görə həyata keçirildiyi meyar. Tabe edilməsi vacib olan qayda, qanun
Tam oxu »qanuniləşdirilmiş qayda, işin təşkilinin, fəaliyyətin həyata keçirilməsinin qəbul edilmiş məcburi sayılan qaydası
Tam oxu »