Ərəbcədir, “könül” deməkdir.
[ər.] сущ. 1. рикӀ; // рикӀин; 2. пер. меркез; ** qəlb yoldaşı рикӀин дуст (юлдаш), рикӀ алай дуст; qəlbi incimək рикӀ хун, хатур хун, хатур амукьун,
Tam oxu »QƏLB1 ə. 1) ürək könül; 2) m. orta, mərkəz; 3) bax qəlbgah. QƏLB2 ə. 1) dəyişdirmə, çevirmə; 2) dilçilikdə: assimilyasiya; metateza; inversiya
Tam oxu »I. i. soul, heart; ~ində at heart; ~inin dərinliyində in the bottom of one’s heart, in one’s heart of hearts; ~ləri sevindirmək to gladden / to rejoic
Tam oxu »сущ. душа, сердце: 1. чувства, переживания и настроения человека. Qəlbim sevinir радуется душа, sözlər qəlbimdə kök saldı слова запали мне в душу, qəl
Tam oxu »is. [ər.] 1. Ürək (adətən insanın daxili aləmi, onun hisslərinin, təəssüratının, əhvali-ruhiyyəsinin simvolu, rəmzi təzahürü mənasında işlənir)
Tam oxu »