rabitəçi
rabitəçi
1. is. Rabitə (2-ci mənada) işçisi. Rabitəçilərin yarışı. // Orduda: rabitə hissəsində xidmət edən şəxs
Tam oxu »I сущ. 1. связист, связистка: 1) тот или та, кто обслуживает средства связи; работник связи 2) воен. тот, кто обеспечивает связь между какими-л
Tam oxu »i. 1. communications engineer, postal and telecommunications worker; 2. hərb. signaller, signalman*
Tam oxu »1. сущ. связист (1. связдин, яни почтунин, телеграфдин, телефондин идарайра къуллугъзавай кас; // армияда связдин, алакъадин къуллугъ кьиле тухузвай а
Tam oxu »is. employé des PTT ; soldat m (officier m) des troupes de transmission (hərbidə)
Tam oxu »