tullamaq
tullamaq
гл. 1. гадарун; вегьин (мес. папӀрусдин кьатӀ чилел); 2. галтадарун, агалдарун, гьалчун (мес. къван); 3
Tam oxu »f. jeter vt, lancer vt, flanquer vt ; abandonner vt, quitter vt ; cesser de ; papirosu ~ cesser de fumer
Tam oxu »Mənbələrdə “толкать” mənasını verən tül feili var. Güman etmək olar ki, tulla feilinin kökü həmin tül sözündən ibarətdir, amma feil -lı şəkilçisini qə
Tam oxu »f. 1. to throw* (d.); to hurl (d.), to chuck (d.), to fling* (d.); daş ~ to throw* / to hurl / to fling* a stone; replika ~ to fling* a remark; 2
Tam oxu »TULLAMAQ Xəstə qarını tutub; Tulladılar həyətə (M.Rzaquluzadə); ATMAQ Nisə kömür qabını yerə atıb gəldi (Mir Cəlal); FIRLATMAQ Pası Cəbini qüvvətli əl
Tam oxu »глаг. 1. бросать, бросить, кидать, кинуть: 1) взмахом заставить лететь что-л. находящееся в руке. Suya tullamaq бросить в воду, daşı tullamaq бросить
Tam oxu »f. 1. Bir şeyi az və ya çox şiddətli bir hərəkətlə yaxına və ya uzağa, yuxarıya və ya aşağıya atmaq; fırlatmaq
Tam oxu »