Mənbələrdə “толкать” mənasını verən tül feili var. Güman etmək olar ki, tulla feilinin kökü həmin tül sözündən ibarətdir, amma feil -lı şəkilçisini qəbul etmir. Qərb dialektlərində atmaq üçün nəzərdə tutulan gödək ağaca tolamaz, tullamağa isə tolamazlamaq deyirlər. Deməli, tül feili ilə yanaşı, tola feili də mövcud olub: tıx və tıxa qəlibi üzrə tul və tola sözləri əmələ gəlib. Səpələ, çapala, eşələ qəlibi üzrə tolala feili yaranıb və təhrif edilərək tulla şəklinə düşüb. Deməli, tulla sözündəki –la şəkilçisi -alanın dəyişmiş formasıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)