Dilimizdə uymaq (подходить) feili var. Onun zəminində uydur, uyğun kimi sözlər əmələ gəlib. Uy kökü ad-feil omonimdir və ad anlamında “fikir” mənasını əks etdirir. Feil olan uymaq, ondan əmələ gəlmiş uyarlıq, uyğun, uyuşmaq, uydurmaq kəlmələrinin hamısı eyni kökə malikdir. Uyğun - yararlı anlamında işlədilir. Uydurmaq - olmayan şeyi xəyalən “yaratmaq” deməkdir. Uy feili həm də “bağlanmaq” mənasında işlədilir (niyə uydun sara, Ceyran...). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)