Kerber (mifologiya)

Kerber, Serber'[2] (yun. Κέρβερος) — yunan mifologiyasında[3] Tifon və Exidna[1] (yaxud Tartar və Geya[4]) tərəfindən törənmiş, Aidin axirət dünyasının girəcəyinin gözətçisi,[5][6] dirilərin içəri girməsini, ölülərin isə geriyə həyata qayıtmasını əngəlləyən mifik üçbaşlı, ilan quyruqlu köpək. Digər mənbələrdə 50[7] və 100,[8] bəzi incəsənət əsərlərində 2 başlı köpək kimi təsvir olunur.[9]

Kerber
q.yun. Κέρβερος
Mifologiya Yunan
Yunanca adı Κέρβερος
Atası Tifon [1]
Anası Exidna [1]
Qardaşı və bacısı Hidra, Ximera
Əlaqəli personajlar Aid, Herakl
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Persefona onu qardaş kimi qəbul etmişdir.[10] Herakl Hermes və Afinanın köməyi ilə ona qalib gəlmişdir.[11][12] Kerber gün işığından qusub, öyüdüyü üçün ondan gizlənərmiş. Heraklın aldadıb axirətdən gün işığına çıxartmış olduğu üçbaşlı köpək Kerber gün şüalarına tab gətirməyib quduzluqla qusaraq ifraz etdiyi seliyin torpağa düşməsindən zəhərli akonit[13] otu göyərmişdir. Bu hadisə Akoni şəhəri yaxınlığında baş verdiyindən bitki də belə adlandırılmışdır.

İstinadlar

[redaktə | mənbəni redaktə et]
  1. ↑ 1 2 3 Гесиод. Теогония 310; Гигин. Мифы 151
  2. ↑ в русский язык в XVIII веке вошла форма Цербер в соответствии с позднелатинским произношением; однако начиная с 1920-х годов в переводах с древнегреческого и антиковедческих исследованиях доминирует форма Кербер
  3. ↑ Мифы народов мира. М., 1991-92. В 2 т. Т.1. С.640
  4. ↑ Примечания М. Л. Гаспарова в кн. Пиндар. Вакхилид. Оды. Фрагменты. М., 1980. С.480
  5. ↑ Гесиод. Теогония 769—774
  6. ↑ https://web.archive.org - Yargının Cerberus'u ve kanun önünde daha eşitler. İstifadə tarixi:20.05.2024
  7. ↑ Гесиод. Теогония 312
  8. ↑ Гораций. Оды II 13, 33
  9. ↑ Примечания В. Г. Боруховича в кн. Аполлодор. Мифологическая библиотека. Л., 1972. С.154; Клейн Л. С. Анатомия "Илиады". СПб., 1998. С.351
  10. ↑ Диодор Сицилийский. Историческая библиотека IV 25, 1; 26, 1
  11. ↑ Еврипид. Геракл 613—615
  12. ↑ Гомер. Одиссея XI 623—626, у Гомера трехглавость не упомянута, у Жуковского неточно
  13. ↑ Овидий. Метаморфозы VII 419; Первый Ватиканский мифограф I 57, 2

Ədəbiyyat

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Mənbə

[redaktə | mənbəni redaktə et]
  • Греческая Мифология, Катерина Серви, EKDOTİKE ATHENON, Афины 2007 ISBN 960-213-378-3, ISBN 978-960-213-378-1
  • Софиа Сули, Греческая Мифология, Издателство Михалис Тубис А.О., 1995 ISBN 960-540-118-5
  • Panaghiotis Christou, Katharini Papastamatis, Griechische Mythologie, 2008 ISBN 978-88-476-2283-8
  • Менелаос Стефанидис, Яннис Стефанидис, ГРЕЧЕСКАЯ МИФОЛОГИЯ, БОГИ ОЛИМПА, Издательство "СИГМА", 2009, Lekanidi St.30, GR-173 43 Athens, Greece ISBN 978-960-425-078-3