yaralamaq
yaralamaq
гл. 1. хер авун, херун (яракьдалди ва мс. яна); 2. пер. рикӀ тӀарун, рикӀ хун, рикӀин тӀарвал гун, руьгьдин азаб гун
Tam oxu »f. 1) blesser vt ; 2) məc. bir kəsin qəlbini ~ blesser (və ya toucher) le cœur de qn
Tam oxu »f. 1. to injure (d.); (silahla) to wound (d.); bir şeylə qıçını ~ to injure one’s leg with smth.; Güllə onun qıçını yaraladı The shot wounded his / he
Tam oxu »глаг. 1. ранить: 1) наносить, нанести рану, раны. Əlini yaralamaq ранить руку, ayını yaralamaq ранить медведя, ölümcül yaralamaq смертельно ранить 2)
Tam oxu »f. 1. Silah və s. ilə yara vurmaq, yara açmaq; zədələmək. Əlini yaralamaq. – Marala bax, marala; Vur, ox ilə yarala; Dərd verən dərman versin; Dərdim
Tam oxu »