zabitə
zabitə
[ər.] сущ. 1. къайда, къанун, низам, интизам; 2. масабуруз эсер (нуфуз) авунин, жуваз гьуьрмет къазанмишунин алакьун; нуфуз, жиддивал, кӀевивал
Tam oxu »is. 1) discipline f (nizam), ordre m (qayda-qanun) ; 2) influence f, autorité f (nüfuz)
Tam oxu »i. 1. (qayda-qanun, nizam) order; strict rule; 2. (nüfuz) ascendancy (over); authority; ~si çatmamaq to have* no ascendancy (over); to have* no author
Tam oxu »is. [ər.] 1. Qayda, qanun, nizam, intizam. [Divanbəyi:] Barı bu işin şükranəsinə nizamə tabe olun, əgərçi heç nizamı və zabitəni anlamırsınız
Tam oxu »