is. pousse f, tige f ; talle f, rejet m, rejeton m ; ~ atmaq ; ~ vermək bax zoğlamaq
is. Ağacda və başqa bitkilərdə yenicə cücərən göy qabıqlı incə budaqların hər biri; pöhrə. Söyüdün zoğları
Tam oxu »I сущ. 1. побег, отросток (молодой стебель растения вместе с листьями). Yaşıl zoğlar зелёные побеги, cavan zoğlar молодые побеги; zoğ vermək давать (п
Tam oxu »сущ. цуьрц, берт, таза хел (ттаран, набататдин); // кӀачӀич (ттарцин дувулрилай экъечӀдай цуьрц); zoğ atmaq (vermək, etmək) цуьрц вегьин, таза хилер э
Tam oxu »(Borçalı, Hamamlı) zolaq (kərəntinin biçdiyi otun əmələ gətirdiyi zolaq). – Kərənti piçer, zoğ qayrer (Borçalı)
Tam oxu »