is. entourage m, les parents proches ; onun ~si son entourage
[ər. “sahib” söz. cəmi] сущ. 1. дин. Мегьамед пайгъамбардин ва имамрин мукьвабур; 2. зар. терефдар, гьамиша садан патав гвай кас, юлдаш
Tam oxu »is. [ər. “sahib” söz. cəmi] 1. din. Məhəmməd peyğəmbərin və imamların yaxın adamları. 2. zar. Tərəfdar, daim birinin yanında olan adam, yoldaş
Tam oxu »