1. is. Şiddətli dava, vuruşma; mübarizə. [Kərim] bilirdi ki, əlbəyaxa vaxtı dəmadəm yaxınlaşır. S.Rəhimov
Tam oxu »I прил. 1. рукопашный (осуществляемый без оружия или холодным оружием). Əlbəyaxa vuruşma рукопашный бой 2
Tam oxu »I. i. hand-to-hand / man-to-man fight(ing) II. s. hand-to-hand, man-to-man; ~ döyüş / vuruşma hand-to-hand combat / fight(ing); ~ olmaq: 1) to scuffle
Tam oxu »1. сущ. къати дяве, кукӀунар; женг; əlbəyaxa olmaq дяве авун, кукӀун; женг чӀугун; 2. прил. амансуз, къати, кӀеви; əlbəyaxa vuruş(ma) яракь гвачиз ва
Tam oxu »ƏLBƏYAXA [Döyüşçülərdən biri:] Budur, bax, kəndə girən yolda əlbəyaxa döyüş başlandı... (M.Hüseyn); DÖŞ-DÖŞƏ Mirhadi: On səkkiz yaşında oğlan əjdahala
Tam oxu »is. corps m à corps ; ~ döyüş combat m corps à corps ; məc. en venir vi (ê) aux mains, prendre (se) de bec avec qn
Tam oxu »