AĞILSIZ, AĞLIKƏM, BAŞSIZ (məc.), GİC, KƏMAĞIL, KƏMSƏR
sif. 1. Ağıllı olmayan, düşüncəsiz, şüursuz; axmaq, gic. Ağılsız adam. // məc. Tədbirsiz, öz işini, öz xeyrini bilməyən, ehtiyatsız
Полностью »I прил. 1. глупый. Ağılsız adam глупый человек, ağıllı düşməndən qorxma, ağılsız dostdan qorx не бойся умного врага, бойся глупого друга, ağılsız zara
Полностью »I. s. not clever, unintelligent, misguided; foolish, stupid; ağılsız adam unin telligent person; ağılsız söhbət misguided talk II
Полностью »прил. акьулсуз (1. акьуллу тучир, кьиле акьул авачир, фагьумсуз; ахмакь; ağılsız adam акьулсуз итим; 2
Полностью »sif. 1) adj: stupide ; bête ; borné, -e ; imbécile, idiot, -e ; maboul, -e ; cinglé, -e débile ; 2) adv: stupidement ; bêtement ; sottement
Полностью »AĞILSIZ – DÜŞÜNCƏLİ Böyük və ortancıl qardaş kiçik qardaşlarının bu ağılsız hərəkətinə heyrət edirdilər (A
Полностью »