is. 1) appellation f ; ~ verən appelant m ; ~ vermək appeler (ll) à ; faire appel à ; interjeter (un) appel ; 2) təyin kimi. d’appel ; d’appellation ; ~ məhkəməsi cour f d’appel ; ~ şikayəti plainte f d’appel (d’appellation)
is. 1) appellation f ; ~ verən appelant m ; ~ vermək appeler (ll) à ; faire appel à ; interjeter (un) appel ; 2) təyin kimi. d’appel ; d’appellation ; ~ məhkəməsi cour f d’appel ; ~ şikayəti plainte f d’appel (d’appellation)
I сущ. апелляция: 1. обжалование какого-л. решения в выщестоящей инстанции 2. юрид. вид обжалования судебных решений 3
Tam oxu »I. i. appeal; ~ etmək to appeal (against); ~nı rədd etmək to dismiss an appeal II. s. ~ komissiyası conflict committee
Tam oxu »