BARMAQLIQ I is. Ağacdan, dəmirdən və ya məftildən qayrılmış tor, hörgü. Cəld ayağa durub, dəmir barmaqlığa yanaşdı (M.Hüseyn).
BARMAQLIQ II is. məh. Barmağa dolama çıxdıqda və ya əhənglə ağardan zaman yandırmasın deyə, barmağa keçirilən dəri və ya göndən tikilmiş kisəcik.
BARMAQLIQ III is. Çilik, qələm (ağacda). Bu gün yerə yüz barmaqlıq basdırmışam.