Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti

  • BƏHR

    BƏHR I is. [ ər. ] Musiqi vəzninin təşəkkül sistemi. Şerin üçüncü və beşinci bəndləri ayrı bəhrdədir (M

    Tam oxu »
  • BƏHRƏ

    BƏHRƏ I is. [ fars. ] tar. Keçmişdə kəndlilərdən alınan natural vergi. Torpaqdan, mülkdən aldığınız bəhrə sizə bəs eləmirmi? (“Qaçaq Nəbi”)

    Tam oxu »
  • BƏHS

    BƏHS I is. [ ər. ] Bir məsələ haqqında ətraflı danışmaq, fikir yürütmə. İçərkən ortalığa belə bəhs düşdü (S

    Tam oxu »
  • BƏLƏNMƏK

    BƏLƏNMƏK I f. Bələyə bükülmək, sarğı ilə sarınmaq. Körpə əsgiyə bələndi. BƏLƏNMƏK II f. Bulaşmaq, bulanmaq

    Tam oxu »
  • BƏLGƏ

    BƏLGƏ I is. etnoqr. El arasında evlənən oğlan tərəfindən qız evinə göndərilən birinci nişan – üzük və örpək

    Tam oxu »
  • BƏM

    BƏM I is. [ ər. ] mus. Musiqidə aşağı səs. Pərdələr üstünə barmağın ensin; Bəmdə çox dayanma, qaldır zilə sən (Ə

    Tam oxu »
  • BƏND

    BƏND I is. [ fars. ] anat. Skelet sümüklərinin oynaq yerləri; buğum, məfsəl. Qazan xan başında, bədəninin bəndlərində bir ağırlıq və sızıltı duydu

    Tam oxu »
  • BƏRƏ

    BƏRƏ I is. Ov gözlənilən yer, pusqu yolu. Ceyranın güzgüsü; Ovçunun bərəsi; Dərənin gözüydün, ay bulaq… (M

    Tam oxu »
  • BƏRİ

    BƏRİ I zərf Bu tərəfə, buraya, yaxına. Bəri gəl, ay zalım, bir qucaqlaşaq; Unut bu tərsliyi, gəl Allaha bax! (S

    Tam oxu »
  • BƏS

    BƏS I ədat [ fars. ] Yetər, kafi, kifayət. İş apar, baş gedərsə qoy getsin; Ad qalır bəs deyilmi millət ilə (M

    Tam oxu »
  • BƏSTƏ

    BƏSTƏ I is. [ fars. ] Musiqi kompozisiyası, musiqinin bəstəsi; nəğmə, hava, mahnı. Seyr et bu varlığı, şeyda bülbülüm! Həyata müjdədir hər yeni bəstən

    Tam oxu »
  • BİC

    BİC I is. dan. Ağac və kolların kötüyündən, yaxud gövdəsindən çıxan xırda zoğ, pöhrə. Əncir ağacının bici çoxdur, kəsmək lazımdır

    Tam oxu »
  • BİNA

    BİNA I is. [ ər. ] Tikili, mülk, ev. Hər küçə alışan bir boyunbağı; Hər bina bəzəkli bir mirvaridir (M

    Tam oxu »
  • BİR

    BİR I say Əşyanın konkret miqdarını bildirən ədəddir. Yəni mən o qədər ölü oldum ki, bir qorodovoyun da öhdəsindən gələ bilmədim (Mir Cəlal)

    Tam oxu »
  • BİRLİK

    BİRLİK I is. Bir olmaq; bütövlük, vəhdət, ittifaq. Sənə çalışmaq yaraşır; Birlik uğrunda vuruşmaq yaraşır (S

    Tam oxu »
  • BİRYERLİ

    BİRYERLİ I sif. Həmyerli, bir yerdə olan. O, Həsənlə biryerlidir. BİRYERLİ II sif. Bir yeri olan, bir adamlıq

    Tam oxu »
  • BİŞMƏK

    BİŞMƏK I f. Odda qızartmaq və ya suda qaynatmaqla yeyiləcək hala gətirilmək. Qulplu qazanlarda xörək bişər, qara zurna dilə gələrdi

    Tam oxu »
  • BİŞMİŞ

    BİŞMİŞ I is. Xörək. Bir neçə gün idi ki, bişmiş yeməmişdim, dünən bir parça yavan çörəyi güclə tapmışdım (Çəmənzəminli)

    Tam oxu »
  • BİTİRMƏK

    BİTİRMƏK I f. Axıra çatdırmaq, tamamlamaq, qurtarmaq. Hədiyyə naharını təzəcə bitirmişdi ki, qapıda maşın səsləndi (Mir Cəlal)

    Tam oxu »
  • BİTMƏK

    BİTMƏK I f. Tamam olmaq, başa çatmaq. Səd şükür ki, qış tükəndi, bitdi; Novruz gəlib, bahar yetdi (A

    Tam oxu »
  • BİZ

    BİZ I is. Deşik açmaq üçün ucu şiş metal alət. Usta, bu daşdan mənə bir biz qayır (Dastanlar). BİZ II əvəz

    Tam oxu »
  • BLOK

    BLOK I is. [ fr. ] Dövlətlərarası, partiyalararası ittifaq; birlik. BLOK II is. [ ing. ] tex. Ağır şeyləri qaldırmaq üçün sadə mexanizm

    Tam oxu »
  • BOĞAZ

    BOĞAZ I is. anat. Boyunun, qida borusunun başı və nəfəs yollarının yerləşdiyi ön hissəsi. Boğazını cırırdı, yadlar millət adından (S

    Tam oxu »
  • BOĞAZLIQ

    BOĞAZLIQ I is. Boğaza sarınan şal və ya boğaza keçirilən qadın zinəti. Gəldiyev əlini boğazlığına atdı, düzəltdi (Mir Cəlal)

    Tam oxu »
  • BOKS

    BOKS I is. [ ing. ] idm. Əllərə xüsusi əlcəklər geyilərək, müəyyən qayda ilə icra edilən yumruq döyüşündən ibarət idman növü

    Tam oxu »
  • BORC

    BORC I is. Qaytarmaq şərti ilə alınan, ya birinə verilən pul və s. BORC II is. Vəzifə. Borcunu bilməyənlər həqiqətdən gen olar (B

    Tam oxu »
  • BORCLU

    BORCLU I is. Borcu olan, başqasından borc almış olan. Hacı Bayram indiyədək bu camaatın qanını soyubdur

    Tam oxu »
  • BOŞ

    BOŞ I sif. İçində heç bir şeyi olmayan. Boş kürsü ilə nə qədər çalışdım bir şey çıxmadı (Ə.Haqverdiyev)

    Tam oxu »
  • BOY

    BOY I is. Bədənin uzunluğu; qədd-qamət. Bir balaca boyu var; Ev dolusu toyu var (Tapmaca) BOY II is. folk

    Tam oxu »
  • BOYA

    BOYA I is. Bir şeyə müəyyən rəng vermək, yaxud rəsm çəkmək üçün işlədilən rəng maddəsi; rəng. Ətli dodaqlarına elə bil çəhrayı boya sürtmüşdü (Anar)

    Tam oxu »
  • BOYLU

    BOYLU I sif. Ucaboy, boylu-buxunlu, qədd-qamətli. Sona hündür boylu, gülümsər, gözəl, tən yerişli, şux gülüşlü bir qız idi (C

    Tam oxu »
  • BOZ

    BOZ I is. Dişi qırqovul. BOZ II is. dan. Dəmrova oxşar dəri xəstəliyi, keçəllik. Uşağın başında boz var, onu həkimə göstərmək lazımdır

    Tam oxu »
  • BOZAQ

    BOZAQ I is. bot. Şoran torpaqlarda bitən birillik yem bitkisi. BOZAQ II is. zool. Qabayunlu Azərbaycan qoyun cinsi

    Tam oxu »
  • BÖLMƏ

    BÖLMƏ I is. riyaz. Bir sayda neçə dəfə başqa say olduğunu bilmə əməli. Bölmə cədvəli. BÖLMƏ II is. hərb

    Tam oxu »
  • BÖLÜK

    BÖLÜK I is. hərb. Piyada və bəzi xüsusi qoşun hissələrində batalyon tərkibinə daxil olan əsgəri hissə; rota

    Tam oxu »
  • BÖYÜR

    BÖYÜR I is. Bədənin çiyindən ombaya qədər olan sağ və sol tərəfi. Amma mən ayaqlarımı onun qabarıb yatan böyürlərinə elə sıxmışdım ki, qırsaqqız kimi

    Tam oxu »
  • BUCAQ

    BUCAQ I is. Künc, guşə. Qorxusundan bir bucağa qısılar; Dinə bilməz, mat-mat baxar, ağlarsan (M.P.Vaqif)

    Tam oxu »
  • BULAMAQ

    BULAMAQ I f. Batırmaq, çirkləndirmək. Elxan girdi palçığa; Üstbaşını buladı (T.Elçin). BULAMAQ II f. Tərpətmək, yellətmək

    Tam oxu »
  • BULANMAQ

    BULANMAQ I f. Batmaq, kirlənmək, duruluğunu itirmək. Yaralı alqana boyanmış idim; Yıxılıb torpağa bulanmış idim (A

    Tam oxu »
  • BULUD

    BULUD I is. Havada toplanan kəsifləşmiş su buxarı, yığını. Buludlar axışır səmayə lay-lay; Sönür göy üzündə rəngi solmuş ay (B

    Tam oxu »
  • BULUDLU

    BULUDLU I sif. Buludla örtülmüş. ...Buludlu səmada tutqun görünən günəş aşağıya enməkdə idi (M.Cəlal)

    Tam oxu »
  • BURUQ

    BURUQ I is. Neft və yaxud mədən suları çıxarmaq üçün xüsusi üsullarla qazılan quyu. Gecə ay nur səpərkən buruqlar meşəsinə; Qulaq verdi ney çalan külə

    Tam oxu »
  • BURUN

    BURUN I is. anat. İnsan və heyvanların üzündə iybilmə və tənəffüs orqanı. BURUN II is. coğr. Qurunun sivri bucaq şəklində dənizə, gölə və ya çaya uzan

    Tam oxu »
  • BÜRÜNCƏK

    BÜRÜNCƏK I is. Bürünməyə yarayan örtü, üst paltarı. Bu gecə məndən yatdı yoxdu, gərək bir bürüncək götürəm (C

    Tam oxu »
  • CAĞ

    CAĞ I is. Çəpər, hasar. Bu bağın cağını niyə söküb yandırmırsınız? (Çəmənzəminli). CAĞ II is. Arabanın yanları

    Tam oxu »
  • CALAMAQ

    CALAMAQ I f. Peyvənd etmək; bağlamaq. Keçən günə gün çatmaz, calasan günü günə (Ə.Haqverdiyev). CALAMAQ II f

    Tam oxu »
  • CAN

    CAN I is. [ fars. ] Bədən. Arif olan, bir od düşüb canıma; Əridib döndərir a yağa məni (Aşıq Ələsgər)

    Tam oxu »
  • CANLI

    CANLI I sif. Güclü, qüvvətli, sağlam; yoğun. CANLI II is. Diri, ölməmiş. Xəzərdə canlı varmış; Onu ikiayaqlı canlılar; Qırıb qurtarmış (M

    Tam oxu »
  • CƏBR

    CƏBR I is. [ ər. ] riyaz. Riyaziyyat elmlərindən birinin adı. Bu cəbr, həndəsə bilməm nə demək? Uğraşan beynini incitmiş olur (H

    Tam oxu »
  • CƏMİYYƏT

    CƏMİYYƏT I is. [ ər. ] Birlik, ittifaq. Əhməd Cavad ədəbiyyat cəmiyyətinin məsul katibi idi. CƏMİYYƏT II is

    Tam oxu »