BİRYERLİ

BİRYERLİ I sif. Həmyerli, bir yerdə olan. O, Həsənlə biryerlidir.

BİRYERLİ II sif. Bir yeri olan, bir adamlıq. O, biryerli kupedə gedirdi.

BİRLİK
BİŞMƏK

Digər lüğətlərdə