dördgöz
dördgöz
1. sif. Dördşəbəkəli, dördbölgülü, dörd gözü olan (ev, dükan, pəncərə və s.). Dördgöz pəncərənin xəmirlənmiş kağızı qopur, küləkli qar içəriyə soxulur
Tam oxu »I прил. 1. состоящий из четырёх отделений, секций; с четырьмя отделениями, секциями; разг. четырёхкомнатный
Tam oxu »1. прил. кьуд вил авай, кьуд вилин (мес. кӀвал, дакӀар, пич); 2. сущ. пер. зар. кьуд вил авайди, айнаяр гьалсдай (кас); ** dördgöz etmək аюхарун, хаба
Tam oxu »