DƏN
I
сущ.
1. зерно:
1) плод хлебных злаков и семя зернобобовых культур. Buğda dəni пшеничное зерно, dənin forması форма зерна, dənin kütləsi масса зерна, dənin keyfiyyəti качество зерна
2) продукт зернового производства. Dənlə dolu kisələr мешки, наполненные зерном, dənin emalı переработка зерна, dən üyütmək молоть зерно, dənin dövlət alış qiyməti государственная закупочная цена зерна
2. корм для птиц
II
прил. зерновой. Dən məhsulları зерновые продукты, dən məhsullarının daşınması və saxlanması перевозка и хранение зерновых продуктов, dən kombaynı зерновой комбайн, dən qarışığı зерновая смесь; зоол. dən məhsulları zərərvericiləri вредители зерновых продуктов, dən güvəsi зерновая моль, dən sovkası зерновая совка; dənə dolmaq (dən yetirmək, dən tutmaq) наливаться, наполняться соком, созревать, dəni qabığından ayırmaq шастать зерно (очищать от шелухи), dənin qabığından ayrılması шастанье зерна, dəni qabığından ayıran maşın шасталка (шастальная машина), dən təknəsi бункер
◊ dənini-duzunu vermək kimin прописать ижицу кому (проучить, выбранить)
2
уп отр. в сочет. с глаг. düşmək. Dən düşmək: 1. седеть (о волосах). Saqqalına dən düşür борода начинает седеть, dən düşmüş saçlar волосы с проседью; 2. перен. редеть, поредеть, уменьшаться, уменьшиться в числе