f. 1. to become* torpid / dumb, to be* struck (with); 2. məc. to grow* torpid / dumb; təəccübdən ~ to grow* dumb with surprise, to be* striken dumb with surprise; 3. to lose* one’s wits, to go* out of one’s mind
f. 1. to become* torpid / dumb, to be* struck (with); 2. məc. to grow* torpid / dumb; təəccübdən ~ to grow* dumb with surprise, to be* striken dumb with surprise; 3. to lose* one’s wits, to go* out of one’s mind
1. DONUXMAQ Rəmziyə donuxub qalmışdı (S.Hüseyn); DİLİ TUTULMAQ Qaraca qızın qorxudan dili tutulub cavab verə bilmədi (S
Tam oxu »глаг. цепенеть, оцепенеть, замирать, замереть, неметь, онеметь, становиться, стать неподвижным (под влиянием какого-л
Tam oxu »bax donmaq 4-cü mənada. Arvad donuxmuş: – A kişi, dəli olmamısan, çörək nədir? De görüm, yoxsa qardaşlarımın başına bir şey gəlib? Çəmənzəminli
Tam oxu »