ibrət
ibrət
[ər.] Ağır, pis bir hadisədən, işdən alınan dərs. Olmuş bizə qismət bu yəqin, ruzi-əzəldən; İbrət bizə yox, halətidünyanı görəndə
Tam oxu »сущ. урок (нечто поучительное, из чего можно сделать вывод на будущее), назидание, наставление ◊ ibrət almaq (götürmək), eləmək: 1
Tam oxu »I. i. lesson; ~ götürmək to study (for) a will; to do* a bit of studying; Qoy bu sizə ibrət olsun Let it be a lesson for you II
Tam oxu »[ər.] ибрет (1. тарс (са пис вакъиадикай,чӀуру кардикай къачудай); ibrət almaq (eləmək, götürmək) ибрет къачун, тарс къачун (са вакъиадикай, кардикай)
Tam oxu »hər hansı bir hərəkət və davranışlardan, eləcə də hadisələrdən çıxarılan doğru nəticədir. Quran və hədislər bizdən əvvəlki nəsillərdən, peyğəmbərlərin
Tam oxu »