kefli
kefli
sif. 1. İçki içərək keflənmiş; sərxoş. Kefli adam. – Rəşid bəy bərk kefli idi, ona görə də nə dil aça bildi, nə bir söz dedi, ancaq zarıldayıb zıqqıld
Tam oxu »прил. пьяный, хмельной, нетрезвый. Kefli adam пьяный человек ◊ kefli olmaq быть, находиться под градусом, под мухой, быть навеселе; kefli vaxtında под
Tam oxu »I. i. drunk man; d.d. sot II. s. intoxicated, drunk, tipsy, inebriate; tight d.d.; ~ yerişi tipsy gait; ~ səs tipsy voice
Tam oxu »1) is. ivrogne m ; 2) sif. ivre, soûl, -e ; ~ yerişi marche f avinée ; ~ səs voix f avinée
Tam oxu »KEFLİ – AYIQ Bəlkə... bəlkə keflisən? (C.Əmirov); Bu başlarla aşıq-aşıq oynayan; Çevik əldə, ayıq başda nə günah (M
Tam oxu »